12 Mart 2009 Perşembe

Merhaba Yeniden

Merhaba yeniden…
Merhaba yalnızlığım… Geceler senin en vefalı aşkın.. Kucağında ağladığın, yastığını ıslattığın, bunalımlarının dibine vurduğun geceyarıları…
En dugusuzunu da en aşığını da şikayet ettiğin gecenin koynundasın yine yalnızlığım..
Ha bir de kederle içine çekip bezginlikle üflediğin sigaranın dumanı sarar başını..
O an cennetindir içinde bulunduğun cehennemin..
Sen acıyı sevdin zaten hep.. O da sana aşık ne zamandır körkütük.. Yalnızlığım.. Merhaba yeniden…

Geceye de ihanet etmedim mi sanki.. Uyku haplarıyla defalarca atmadım mı uykunun koynuna kendimi.. Midem yandı defalarca belki lanet ilaçlar belki de çıkmazlarla dolu aşklar yüzünden..
Ama yine de kaptırdım kendimi uslanmamış bir çocuk gibi aynı oyunlara…
Yine ben mızıkçı oldum yine ben atıldım oyundan..

Aşktan korkmak değil.. Sadece uzaklaşmak benimkisi.. Her defasında “Akıllandım ben!
Aynı hatayı tekrar yapmayacağım!” zırvalarını da geçtim.. Hislerimi yitirdim.. Bitti!!!

Ve yalnızlığımla ben yine en vefalı yerde, gecedeyiz… Herkesin köşesine çekildiği bir anda sevişmekteyiz acılarla..