12 Haziran 2009 Cuma

Perdeler

Hemen şimdi! Arkamı dönup kaçmak geldi içimden bu kağıt ve kalemden. Elime dolanmışlardı artık. Çok geçti sıyrılmak için.


İçimde, karnımın bir köşesinde sancımtrak bir kıpırtı var.
Anlam veremiyorum.
Daha önce buna benzer bir şey yaşamış mıydım?
Hatırlamıyorum.
Hafızamı biraz sonra yüzeyde eriyip dibe doğru spiral bir şekilde yol alacak bir kağıda benzettim şu an.
Üzerinde iki satır var; yazdıktan sonra okumayı ihmal ettiğim.
İhmal ettiğim herşeyimi rüzgarın alıp denize savurduğu sahnelerden biri gibi.
Ve şimdi perdeler kapanıyor alkışlar eşliğinde.
Tek bir seyircinin tutuk alkışları.

Hiç yorum yok: